De eerste etappe naar de Oostzee, blog 2

Na alle stress rond werk, huis en boot was het afscheid een warm bad. Veel familie en vrienden in de zon bij paviljoen Loef aan de Mooie Nel. Onwerkelijk gevoel, hoe voelt de start van drie maanden zeilen? Gewoon een beetje kletsen in de zon met uitzicht op de plas en de heuvels. Mooi hier waarom blijven we niet? Maar het avontuur trekt en de aanwezigen wilden nu wel eens het vertrek meemaken. Dus na het afscheid vertrokken we vrijdag 10 mei rond 17.00 uur dan echt. Terwijl we uitgezwaaid werden gooiden we los.

Dag allemaal! 

Bijna alles was gedaan, de laatste klusjes doen we wel onderweg dus we gaan echt! Nog even door de sluis van Spaarndam en de A9 brug rond 20.00 uur, en even later draaiden we rechts af het Noordzeekanaal op, richting Amsterdam. Langzaam zakte de zon en kregen we op het drukke kanaal een prachtige zonsondergang.

In Amsterdam, tegenover het Centraal Station draaiden we met het laatste beetje avondlicht de Sixhaven in. Met een glaasje wijn hebben we ons eerste verhaal genoterd. De kop is er af, het avontuur lokt. We gaan tegen de heersende winden in naar de Oostzee! Yes! 

Dag 2: Amsterdam

Pas op de plaats, klussendag. Boot moet klaar gemaakt worden voor pittige zeiltochten en wij moeten even 'aarden'.

José: Vanochtend kwamen we langzaam op gang en het besluit een dagje "rust" te nemen dient zich organisch aan. We genieten van elkaars chaos, even niet weten hoe te beginnen en dat met een glimlach bezien. Chris is blij met zijn kratje geordend ondergoed en hij heeft lol met het nieuwe koffie apparaatje. Daarna hebben we een flinke worstelling met de zeilen voordat ze gereed zijn voor gebruik.

Komende dagen blijft de wind uit het noorden staan maar daar is niets aan te veranderen. Onthaasten is het motto. De weersvoorspellingen zijn dus niet ideaal, pittige koude wind uit het noorden. We kruisten op de derde dag over het Markermeer tot Lelystad.

Uit het logboek: "Vandaag rond 10.00 uur Lelystad verlaten. Wind op de kop en veel vrachtverkeer en moeite om over te steken. Onze plotter (tomtom voor boten) had 'no fix' en er zijn grote ondieptes waar we omheen moeten dus ik probeerde het apparaat aan het werk te krijgen door op de knoppen te drukken. Resultaat: een dronkemanskoers!  Daarna viel de wind weg en kwamen de beruchte IJsselmeervliegjes massaal opzeten. Dan maar weer op de motor".

Na palaver besloten we bij Lemmer Friesland in te gaan en op de motor de 'Staandemastenroute' te varen.

Tuffen door de Friese en Groningse waterwegen tot Delfzijl. Vlak voor de sluis van Lemmer maakt de motor een knallend geluid als we hem in zijn achteruit willen zetten om af te remmen. In zijn vooruit weer een klap. Aan een steigertje vlak voor de sluis ga ik op onderzoek. Bleken 4 losse bouten bij de aandrijving van de schroefas. Na het vastdraaien was het geluid weer normaal. Phoe, dat had ook anders kunnen aflopen, fijn begin. Het vertrouwen in de motor is even wat minder!  Regelmatig checken dus. Doer de sluis kregen we meteen een mooi stuk Prinses Margriet kanaal met natuurlijke oevers en mooie dorpjes. Na anderhalf uur varen zochten we een plek voor de nacht. Via een brede zijsloot kwamen we in uitwellingerga, een klein dorp met een rustig haventje. Behoorlijk ondiep dus het aanleggen was in de modder. Na een avondwandeling prima geslapen. Volgende dag dwars door Friesland met mooie gebieden, zoals de Oude Venen, naar Leeuwarden.

. Volgende dag richting mooie dorp Burdaad en

Dokkum. Voor de eerste brug van Dokkum kwam iemand bij ons buurten die later Joop bleek te heten en samen met zijn vrouw Frieda ook op weg was naar de Oostzee. Motorboten heeft ook zijn charme: mooie landschappen, stadjes, groetende mensen, en je kan gewoon alles doen aan boord want de boot gaat niet schuin. Was best genieten! Zijn we dan toch motorboters? Bij het Lauwersmeer konden we zowaar nog een uurtje het fok opzetten. Door de flinke wind konden we er echt even op zeilen.De andere twee boten hebben ook een zeiltje bijgezet.  

Dan ontstaat er toch even een competitie gevoel.  Daarna tot in de avond, via Zoutkamp, door een groot gedeelte van het prachtig meanderende Reitdiep door een van de oudste cultuurlandschappen van Nederland gevaren. Dit alles is aangelegd door monniken, nog voor de middeleeuwen. Met de hand gegraven, letterlijk monnikenwerk. In Garnwerd gestopt en moe maar voldaan in de vallende schemer naar een restaurant in een historisch pand naast de kade gegaan. De volgende dag vroeg naar de stad Groningen. Ondanks alle bruggen ging het toch als een speer. Twee meefietsende brugwachters joegen ons de stad door.  We waren de ene brug nog niet door of de volgende stond alweer open. Flink blijven gassen dus. De voetgangers renden de brug af, fietsers slingerden zich er over heen, auto's gaven ijlings gas want de bomen gingen al dicht als ze nog op de brug stonden. Pffft, dat was werken! Gelukkig hadden we toch ook nog oog voor de prachtige panden en oor voor de fluitende vogels. 

Tja, door deze snelheid besloten we niet in de stad te blijven maar door te gaan naar Delfzijl. Toen we er eind van de middag aan kwamen was het inmiddels zwaar bewolkt en begon het te spetten. In de haven snel de kuiptent er op.

Nu liggen we in een regenachtig Delfzijl en gaan we morgen vroeg, rond zonsopkomst, de Eems op, om over het Duitse Wad naar het eiland Norderney te varen. Spannend gedeelte! Wordt vervolgd!