Klaar om te wenden? Naar de Oostzee in 2022, deel 2: naar Amsterdam

Dag lezers en lezeressen. Het is vandaag zaterdag 7 mei 2022 en we hebben onze eerste nacht en tweede dag doorgebracht op onze 'Daya'. We vertrokken gisteren van Haarlem met onze vouwfietsen volgepakt met de laatste bagage,

want onze auto was al uit logeren.  Rond 14.15 uur hebben we mede een file veroorzaakt op een drukke A9 omdat de brug open ging voor een aantal zeilboten. Eerst duurde het best lang voordat de brugwachter het licht voor ons op groen zette en daarna werd er door enkele watersporters gesukkeld waardoor de brug te lang open moest blijven. Eenmaal op het Noordzeekanaal had José behoefte aan een power nap, het waren intensieve dagen, weken, maanden, en toen ze gecheckt had dat ik oké  was vertrok ze naar de bank in de kajuit. Op het kanaal was het druk met beroepsvaart, van grote vracht- en cruiseschepen, tot manoeuvrerende binnenvaartschepen, die de havens in of uit kwamen. Altijd oppassen op het kanaal. Op een gegeven moment kwam er een zeilboot achter me aan en voer met veel vaart voorbij aan stuurboord (rechts) terwijl dat aan bakboord zou moeten zijn. Leuk gezinnetje, jong stel met twee kindertjes, en ik werd vrolijk begroet toen ze langs kwamen. Het schoot mij echter verkeerd, was nog niet helemaal in de vakantie stemming, en ik staarde de (stuur)man aan en groette NIET terug. Dáár, dat zal hem leren! 

De zon was toch wel intensief en mijn honkbalpetje gaf geen bescherming in de nek en die begon ik te voelen. Kraagje op hielp niet echt dus ik moest een ander hoofddeksel. Hm, José leek te slapen binnen, hoe los ik dit op. Leek even een opening te zijn tussen de rij van vrachtschepen die langsvoeren. Snel legde ik Daya stil en liet haar drijven. Voor in de punt van onze boot heb ik een verzameling petten en een nieuwe hoed met brede rand en veel ventilatie. Die laatste leek me geschikt. Snel weer naar buiten en dat was ook verstandig want Daya had zich omgedraaid en de schepen kwamen alweer aangestormd.

Toen we ongeveer ter hoogte van de voormalige NDSM werf voeren kwam er vlak over ons een flink vliegtuig van de Kustwacht laag over vliegen. Ik voelde zelfs de turbulentie van de vleugels. Hij vloog over het water richting het station. Ik zag hem tussen de hoogbouw manoeuvreren en een scherpe bocht draaien rond het Adam gebouw. Waanzinnig zo laag! Wat heeft dat voor nut?

Vlak voor het Centraal Station heb ik José naar buiten geroepen want dat stuk IJ is smal, bochtig en onoverzichtelijk en zeer druk met veerponten, beroeps en pleziervaart. Maar zoals altijd ging het weer prima en genoten we ook van dit stuk nautisch Amsterdam. Het viel op dat er weer heel veel riviercruise schepen lagen. We vroegen ons af of dat nou leuk zou zijn, zo'n binnenwatercruise en of we ons zouden kunnen vinden met die doelgroep. Of moeten we eerst nog wat ouder worden...

Even voor de invaart van het Amsterdam Rijnkanaal en het Oranjesluis complex ligt links een invaart naar Nieuwendam in Amsterdam Noord. Een mooi groen stukje  authentiek Amsterdam Noord. Nou ja, ooit lagen er allemaal oude schuiten waarop werd gewoond en inmiddels  zijn het drijvende paleizen voor de vermogende Amsterdammers. Ook de Nieuwendammerdijk wordt bewoond door mensen die 'het goed hebben', want beneden de anderhalf miljoen is er weinig meer te vinden. Maar wat is het er mooi en groen. En als topper is er een oud sluisje met een café/restaurant. Bijna naast de jachthaven waar we 2 nachten een plekje gereserveerd hadden, en mét uitzicht op het sluisje.

Vanochtend, na een goede nacht, eerst orde in de chaos aan boord aangebracht. We zijn een soort drijvende supermarkt en kringloopwinkel. Kussens, dekens, jassen, tassen lagen ongeordend in de voorpunt en op de banken.

Daarna was het tijd voor de lunch met de broers van José de schoonzussen en zwager. Het was een fijne middag met buitenlunch en aanstekelijke verhalen over de recente activiteiten en leermomenten van iedereen. Het zorgde ervoor dat ik ontspannen raakte en afstand kon nemen van alle beslommeringen. De lokatie maakte het allemaal nog leuker.  We stelden ons in het intro verhaal de vraag: Gaan we echt?   Vanmiddag voelde ik dat we echt (onder)weg zijn!

Chris met input en feedback van José